దొంగ నిద్ర

                     మా కొత్తిల్లు ఎంత బాగుండేదో .ముందు, వెనకా ప్రహారీ . ఇంటి చుట్టురా బండలు వేయకపోవడం వల్లా డెర్బిస్ అంతా చదునుచేసి పోసి ప్రతీ రొజూ  కాసేపు దాన్ని నడవడానికి వీలుగా దిమ్మిస కొట్టి నీళ్ళు చల్లి కొద్ది,కొద్ది ప్రదేశాన్ని అమ్మే బాగు  చేస్తూ ఉండేది. నాన్నగారు సాయంత్రం వచ్చాక అందరమూ కలిసి తెప్పించి ఉంచిన మట్టిని ఎవరికీ వీలైనదానితో వాళ్ళం పట్టుకొచ్చి పోసేవాళ్ళం. అలాగా దాదాపు కొన్ని ఏళ్ళు బహుశ రెండు,మూడేళ్ళు అనుకుంటా మాకు మంచి వ్యాయామం  ఉండేది. మా పక్కింట్లో,కరెంటు వచ్చింది. కానీ మా ఇంట్లో దాదాపు 64 వరకు కూడా కిరసనాయిలి దీపాలతోనే చదువులు సాగేయి. మనింట్లో ఎందుకు కరెంటు లేదు అన్న ఆలోచన మాకేప్పుడు రాలేదు. ఉన్న దాంట్లో తృప్తిపడటమే మా ఇంట్లో అందరి స్వభావం.


                మా కొత్తింటి ముందు  అరుగు, వెనకాల పెద్ద వరండా దాదాపువరసగా 10,12    మంది దాకా వరసగా పడుకునేందుకు వీలుగా ఉండే వరండా ఉండేది. స్కూలు నించి రాగానే కాళ్ళు, మొహం కడుక్కుని, ఇంటిపని , హోంవర్కు పూర్తి చేసుకుని సరిగ్గా  సాయంకాలం 5 గంటలకల్లా అందరం పిల్లలం ఆటలాడుకునేందుకు పరిగేట్టేవాళ్ళం. ఎవరైనా ఆలస్యం చేసారా అంటే ఎదురు చూస్తున్న వాళ్లకి  ఆత్రత పెరిగిపోయేది.    ఎందుకంటే ఎంత ఆలస్యం చేస్తే అంత ఆటలాడుకునే  సమయాన్ని మిస్ అయ్యేవాళ్ళం. మళ్ళి సరిగ్గా 
6.30 ,7-౦౦ కంతా     చదువుకోవడానికి  తయారు కావాలి. 9-00 కంతా మా చదువులు పూర్తి చేసుకుని కాసేపు కధలు వింటూ, నాన్న దగ్గిర సంస్క్రుతం వల్లె వెస్తూ నిద్రలోకి జారుకునే వాళ్ళం.
                
              ఒక రోజు బహుశ ఆదివారం అనుకుంటాను,  అందరూ  కబుర్లలో పడి వీధి అరుగు మీద కూర్చున్నారు. మా అమ్మమ్మ గారూ అప్పుడే వచ్చారు. ఆవిడ వాళ్ళ ఉరి ముచ్చట్లు, ప్రయాణం కబుర్లు మాట్లాడుతుంటే  నేను నిద్రలోకి జారుకున్నాను. వీళ్ళందరి కబుర్లూ వింటూనే ఉన్నాను. నిద్ర పూర్తిగా రాలేదు అలాగని మెలుకువా  లేదు.  కానీ అన్దరూ లేచి లోపలి బయలుదేరితే మాత్రం లేచి నడుస్తూ వెళ్ళే  మూడూ    లేదు. ఇంతలో వాన మొదలయ్యింది. అందరు లేచి లోపలి వెళ్తూ, నన్నూ లేపారు. నేను లేస్తేగా, హాయి గా నిద్ర పోతున్నట్టు యాక్షన్  చేశా. ఇంకేముంది, మా నాన్న నన్ను ఎత్తుకుని హాయిగా లోపలికి   తీసికెళ్ళి  పడుకో పెట్టారు. విజయగర్వం తో మూసిఉన్న  కళ్ళతోనే ముసి ముసి నవ్వుల్నీ పసి కట్టిన అమ్మ ..ఇంక ఏముంది ......షరా ....అర్ధం చేసుకోండి మరి....